پرش لینک ها

لیزینگ در بورس را بهتر بشناسیم

لیزینگ، به انگلیسی (leasing) یک رشته فعالیت اعتباری کاملاً تخصصی مبتنی بر روش اجاره است که در آن نوعی قرارداد، با توافق میان اشخاص حقیقی یا حقوقی منعقد می شود که هدف از آن، بهره برداری از یک کالا یا منفعت کالای سرمایه ای (یا مصرفی) بادوام است که از قابلیت اجاره برخوردار باشد. بنابراین لیزینگ، مجموعه ای از مبادلات اقتصادی مشتمل بر خرید، اجاره و نهایتاً فروش (تملیک) را در بر می گیرد. بعبارت دیگر، قرارداد یادشده بین شرکت لیزینگ، به عنوان مالک یا موجر و متقاضی یا استفاده کننده از تسهیلات، به عنوان مستاجر منعقد می شود. براساس این قرارداد موجر، کالای مورد نظر و نیاز مستأجر را با استفاده از منابع مالی خود، از فروشنده و یا تولیدکننده تأمین می کند و با قبول اینکه در صورت حصول و انجام کلیۀ تعهدات مندرج در قرارداد، مستأجر اختیار دارد تا مالکیت مورداجاره را به نام خود از موجر تقاضا نماید، مورد اجاره را برای مدت تعیین شده در قرارداد (مدت بازپرداخت تسهیلات) به صورت اجاره، در اختیار مستأجر قرار می دهد. مستأجر موظف است در پایان مدت قرارداد و پس از تسویه، مورد اجاره را تملک نموده، یا به موجر مسترد کند. چنانچه مستاجر در پایان مدت قرارداد خواستار تملک مورد اجاره باشد، باید مبلغی را که در ابتدای دوره، با توجه به استهلاک و عمر مفید مورد اجاره، به عنوان قیمت فروش یا باقی مانده یا ارزش اسقاطی مورد اجاره تعیین شده است، به موجر پرداخت کند.

کلمه لیزینگ در فارسی با کلمۀ اجاره دهی یا اجاره داری مترادف است، ولی بهترین معنی آن که به نظر می رسد با کلمۀ لیزینگ همخوانی بیشتری دارد، اجارۀ اعتباری است. معادل فارسی دیگر آن «اجاره به شرط تملیک» است.

اجزاي تشکیل دهنده ليزينگ

 ‌اجاره كننده : طرفي كه اجاره معيني كه در قرارداد ليزينگ از پيش مشخص شده است را پرداخت و حق استفاده از تجهيزات را در معامله ليزينگ دریافت میکند.

  اجاره دهنده :  طرفي كه مالكيت قانوني تجهيزات را در تصرف دارد و براساس قرارداد ليزينگ حق استفاده از تجهيزات را درازاي دريافت اجاره از پيش تعيين شده به اجاره كننده منتقل مي‏كند.

قرارداد : توافقنامه مكتوبي بين اجاره كننده و اجاره دهنده است كه همه شرايط و مقررات مربوط به انتقال حق استفاده تجهيزات و بازپرداخت اجاره و دریافت آن را دربر مي‏گيرد.

عرضه كننده : شرکتی كه تجهيزات را تحت قرارداد ليزينگ عرضه مي‏نماید. 

تفاوت بین خرید دارایی و لیزینگ

انواع روش‌هاي ليزينگ

1. ليزينگ عملياتي

ليزينگ عملياتي نوعي ليزينگ است كه در آن، وسايل و تجهيزات توسط اجاره كنندگان تنها به منظور استفاده از آنها اجاره مي‏شود؛ بدون اين كه هدف كسب مالكيت آنها در ميان باشد. ویژگی های لیزینگ عملیاتی: • مدت زمان مورد توافق كوتاه تر از عمرمفيد محصول است . • معمولاً مستلزم این است که موجر دارایی را بیمه و از آن نگهداری کند. • قرارداد ليزينگ مي‏تواند توسط اجاره كننده خاتمه يابد؛ مشروط بر آن كه مدت زمان آن در قرارداد تعيين شده باشد. • ارزش خالص فعلي مجموع اجاره بها از قيمت جاري تجهيزات كمتر است. • در پايان مدت قرارداد، اجاره كننده مي‏تواند تجهيزات را به اجاره دهنده بازگرداند،

2. ليزينگ مالي

ليزينگ مالي كه " ليزينگ سرمايه" نيز ناميده مي‏شود، به اجاره كننده حق استفاده از تجهيزات را مي‏دهد و در پايان مدت قرارداد، عنوان مالكيت تجهيزات را با قيمتي نمادين و از پيش تعيين شده به اجاره كننده منتقل مي‏كند. ویژگی های لیزینگ مالی: • مدت زمان قرارداد در ليزينگ مالي دربرگيرنده بخش اعظمی از عمر مفيد (اقتصادي) تجهيزات است. • قراردادها به لحاظ ماهيتي قابل فسخ نيستند. به عبارت ديگر، حتي اگر اجاره كننده خواهان استفاده از تجهيزات در خلال زمان مورد توافق نيز نباشد مي‏بايست اجاره بهاي ليزينگ از پيش تعيين شده را بپردازد. • اجاره‏كننده مدل و ساير مشخصات تجهيزات را تعيين مي‏كند و با عرضه كننده بر سر قيمت، مدت زمان پرداخت و شرايط تحويل به مذاكره مي‏پردازد. • در مرحله خريد تجهيزات، اجاره دهنده موارد مربوط به تامين مالي را در چارچوب قرارداد با اجاره كننده تنظيم مي‏كند. • اجاره بهاي محاسبه شده در ليزينگ مالي شامل هزينه‏هاي زمان خريد تجهيزات و همچنين هزينه‏هاي مالي حين قرارداد نیز میباشد. • در اجراي ليزينگ مالي، هزينه‏هاي استفاده از وسايل و تجهيزات مانند نگهداري، تعمير و بيمه توسط اجاره كننده پرداخت مي‏شود.

انواع لیزینگ های مالی:

الف) روش ليزينگ برون ‏مرزى: براساس اين روش اجاره‏دهنده (موجر) و اجاره‏كننده (مستاجر) مقيم دو كشور مختلف مى‏باشند. اين نوع از عمليات ليزينگ معمولا بخش عمده‏اى از جريان انتقال كالاهاى سرمايه‏اى از كشورهاى صنعتى به كشورهاى درحال توسعه را پوشش مى‏دهد. ضرورت اين شيوه از ليزينگ ايجاب مى‏كند كه موجر به منظور پوشش ريسك‏هاى احتمالى، از نقطه نظرات گوناگون ناشى از بروز تحولات سياسى، اجتماعى، اقتصادى و غيره كه ممكن است بر نحوه نقل و انتقال هزينه‏هاى مالى حاصل از عمليات اجاره، مسايل و مقررات ارزى و ساير موارد تاثير منفى بگذارد، پيش‏بينى‏هاى لازم را انجام دهد.

ب) ليزينگ اهرمي يا اجاره اعتباري سهجانبه: در این روش که به طور عمده برای اجاره کالاهایی با قیمت بسیار بالا همانند کشتی، هواپیما، تاسیسات نفتی و … بکار گرفته می شود، شرکت لیزینگ با استفاده از تسهیلات بانکی با موسسات دیگر مالی ، منابع لازم برای اجاره اهرمی را تامین می نماید و از سوی دیگر با استفاده از منابع یاد شده اقلام مورد تقاضا را در چارچوب قراردادهای ویژه به متقاضیان واگذار می کند. این شیوه از عملیات لیزینگ ، ماهیتا می بایست به صورت سه جانبه منعقد و مبادله گردد.

ج) ليزينگ فروش و اجاره مجدد : بر اساس این روش ، متقاضی به منظور تامین نقدینگی مورد نیاز ، ماشین آلات و تجهیزات متعلق به خود را به شرکت لیزینگ می فروشد و مجددا همان کالا را در قالب قرارداد اجاره اعتباری ، از شرکت لیزینگ اجاره می نماید. بدین ترتیب ، ضمن تامین نقدینگی مورد نیاز متقاضی ، در پایان قرارداد، مالکیت مورد اجاره دوباره به فروشنده آن تعلق خواهد یافت.

د) لیزینگ یا اجاره اعتباري کمک فروش:  بر اساس این روش که بین شرکت لیزینگ (موجر) وشرکت تولیدکننده تفاهم می گردد، تولید کننده تمایل و موافقت خود را جهت واگذاری بخشی از کالای تولیدی خود بصورت نقد و اقساط اعلام می نماید تا از این طریق چرخه تولید خود را بهبود و میزان فروش خود را افزایش دهد. شرکت لیزینگ نیز تولیدات مورد توافق مزبور را بر اساس تفاهم به عمل آمده در چارچوب قراردادهای اجاره اعتباری به متقاضیان واگذار می نماید. امروزه استفاده از این شیوه در کشورهای پیشرفته از گستردگی قابل توجهی برخوردار شده و با استفاده از این روش ، تولیدکنندگان به موفقیت های چشمگیری دربازاریابی و افزایش فروش محصولات تولیدی خود دست یافته اند، معمولا شرکت های دانش بنیان تازه تاسیس از این روش جهت افزایش فروش خود استفاده می نمایند.

 

مديريت ريسک در صنعت ليزينگ

موسسات مالي شامل شرکت هاي ليزينگ در معرض انواع ريسک ها قرار دارند. بدون پذيرش ريسک امکان فعاليت وجود ندارد، ولي با شناسايي و تجزيه و تحليل ريسک مي توان آن را مديريت و کنترل کرد .

صنعت ليزينگ به عنوان يک فعاليت مالي و اعتباري با ريسک هاي زير مواجه است:

1) ريسک اعتباري(Credit Risk)

2 ) ريسک معاملاتي يا عملياتي(Transaction or Operational Risk)

3 ) ريسک رعايت يا قانوني(Compliance or Legal Risk)

 4 ) ريسک شهرت(Reputation Risk)

 5 ) ريسک نرخ سود بهره (Interest Risk)

 6 ) ريسک نقدينگي(Liquidity Risk)

7 ) ريسک بازار يا قيمت(Price or Market Risk)

8 ) ريسک نرخ ارز(Foreign Exchange Risk)

9 ) ريسک استراتژيک (Strategic Risk)

 

1- ريسک اعتباري

مديريت ريسک اعتباري مستلزم تجزيه و تحليل پرتفوي اعتباري مي باشد و پرتفوي اعتباري شامل کليه قراردادهاي اجاره مي باشد.

اجزا ریسک اعتباری

الف)  ريسک مشتري: به زيان احتمالي ناشي از عدم ايفاي تعهدات مشتريان(پرداخت اقساط اجاره در سررسيد يا ارزش اسقاط تضمين شده دارايي يا خريد دارايي در پايان قرارداد به قيمت معين) مربوط است.

ب)  ريسک دارايي مورد اجاره: دارايي مورد اجاره وثيقه اصلي يک قرارداد اجاره مي باشد. ريسک هاي اصلي دارايي مورد اجاره شامل امکان و مشکلات بازپس گرفتن دارايي مورد اجاره از مستاجر، زمان و هزينه هاي احتمالي مربوط به فروش دارايي مورد اجاره و عدم تطابق بين ارزش بازار دارايي و تعهدات باقيمانده مستاجر مي باشد.

ج ) ريسک تامين کننده/فروشنده (اجاره دهنده ): اين ريسک به زيان ناشي از عدم توانايي فروشنده در تحويل به موقع يا کارکرد صحيح دارايي مورد اجاره مربوط است . تاخير در تحويل به موقع دارايي يا ايرادات بعدي که مانع بهره برداري از دارايي مورد اجاره مي شود، بر توانايي پرداخت مستاجرين تاثير جدي دارد

مديريت و کنترل ريسک اعتباري
  • روش های تصويب اعتبار : روش ها به گونه اي طراحي و يا تجديدنظر شود که از توان پرداخت مستاجرين با توجه به شرايط موجود اطمينان حاصل گردد و چنانچه ريسک مستاجر در محدوده مورد قبول باشد، تضمينات ، وثايق و نيز نرخ بهره متناسب با ريسک تعيين شود . دستور العمل هاي مدون در خصوص نحوه تخصيص منابع بين فعاليتهاي مختلف، ارزيابي اعتبار و تعيين سقف اعتبار و استقرار کنترل هاي مناسب موجب کنترل ريسک اعتباري خواهد شد.
  • توجه خاص به وضعيت هاي ريسکيبر مبناي نتايج حاصل از تجزيه و تحليل پرتفوي اعتباري ، وضعيتهاي ريسکي شناسايي و تعهدات و اقدامات پيشگيرانه اتخاذ شود.
  • رتبه بندي : استقرار سيستم هاي رتبه بندي داخلي و استفاده از کارشناسان يا مشاوران مجرب براي ارزيابي و درجه بندي مستاجرين از ابزارهاي مناسب مديريت ريسک اعتباري مي باشد.
  • ايجادبانک اطلاعاتي در مورد مطالبات معوق و قراردادهايي که از طريق تملک مورد اجاره، وثيقه يا استفاده از بيمه اعتباري تسويه شده اند:  اين بانک اطلاعاتي مي تواند به شناسايي زمينه هاي مخاطره آميز کمک کند. راهکار ديگر اين است که چنانچه بانک مرکزي موافقت نمايد، صنعت ليزينگ از بانک اطلاعاتي معوقات ومطالبات نکول و سوخت شده آن بانک استفاده نمايند.
  • مشخص کردن دقيق مفاد قراردادهاي اجاره به گونه اي که وصول مطالبات و استرداد دارايي را با مشکل مواجه نسازد.

2 ) ريسک معاملات يا عملياتي

اين ريسک ناشي از احتمال عدم کفايت يا ايجاد مشکل در فرآيندها و کنترل هاي شرکت ليزينگ است که باتکنولوژي، کارکنان، ساختار سازماني و ساير عوامل موثر در اداره شرکت مرتبط است.

ريسک هاي عملياتي به راهبردها و سيستم هاي داخلي و روش هاي کنترلي شرکت ليزينگ مربوط است ومديريت آن مستلزم توجه و دقت مديران ارشد در انتخاب درست راهبردها و طراحي و استقرار فرآيند ها وسيستم ها و روش هاي کنترلي مناسب مي باشد.استفاده از نرم افزارهاي مناسب، بکارگيري همکاران متخصص و با تجربه، برگزاري دوره هاي آموزشي جهت توسعه منابع انساني، تقسيم کار درست، ايجاد و توسعه بستر و فرهنگ سازماني مناسب، و استقرار واحدهاي حسابرسي و بازرسي مي تواند به کاهش ريسک عملياتي کمک کند.

 3 ) ريسک رعايت يا قانوني

اين ريسک ناشي از احتمال عدم رعايت قوانين، مقررات، روش هاي اجرايي و استانداردهاي اخلاقي مي باشد. ايجاد کميته اي از مديران براي اطمينان از رعايت قوانين و مقررات، تطابق روش هاي اجرايي با مقررات و اصلاح روش های همگام با تغيير قوانين و مقررات و نيز استفاده از مشاوران حقوقي آشنا با صنعت ليزينگ يا استقرار بخش حقوقي قوي در سازمان مي تواند به مديريت ريسک قانوني کمک نمايد.  ريسک قانوني ممکن است ناشي ازريسک عملياتي باشد و ساز و کار موثر مديريت آن منجر به کاهش ريسک قانوني نيز خواهد شد.

 4 ) ريسک شهرت

اين ريسک ناشي از احتمال مخدوش شدن اعتبار صنعت يا شرکت ليزينگ به دليل وجود کاستي ها درشيوه هاي کار و يا عدم رعايت قوانين و مقررات است . در حال حاضر عدم وجود مقررات نظارتي موجب گسترش بي رويه و بي ضابطه شرکتهايي شده است که عنوان ليزينگ را دارند، ولي آشنايي کافي با ليزينگ ندارند . گسترش ليزينگ مصرف کنندگان نيز اگرچه به معرفي ليزينگ به جامعه کمک نموده است، ولي بالا بودن قيمت محصولات ليزينگ، موجب نارضايتي مردم شده است . در نتيجه، جو منفي عليه شرکتهاي ليزينگ ايجاد شده است و از طريق رسانه ها نيز به آن دامن زده مي شود . در وضعيت فعلي، مديريت ريسک شهرت بسيار مشکل مي باشد، زيرا درمرحله اول بايد در سطح ملي اقداماتي براي قانونمندي شرکت هاي ليزينگ و تدوين استانداردهاي فعاليت صورت گيرد. در گام بعد در سطح صنعت ليزينگ از طريق انجمن ليزينگ ضوابط اخلاق حرفه اي تدوين گردد و در نهايت هر شرکت با مطالعه شرايط خاص حاکم بر فعاليت خود و نيز نوع مشتريان زمينه هاي خطرخيز را شناسايي وکنترل کند. برقراري سيستم هاي مديريت ارتباط با مشتري يکي از ابزارهاي جديد مديريت ريسک شهرت است.

  5 ) ريسک نرخ سود (بهره)

اين ريسک به زيان احتمالي ناشي از تغييرات نرخ سود ارتباط دارد . تغيير نرخ سود بردرآمدها، هزينه ها و نيزارزش دارايي ها و بدهي هاي شرکت ليزينگ تاثير مي گذارد . شرکتهاي ليزينگي که در قالب قراردادهاي عامليت باتوليدکنندگان يا دارندگان منابع مالي فعاليت مي کنند، از تغيير نرخ سود کمتر متضرر يا منتفع مي شوند . زيرا آنها در ازاي اداره قرارداد و وصول اقساط کارمزدي دريافت ميکنند و اين کارمزد عموماً قابل استرداد نمي باشد . به هرحال، تغيير نرخ سود بر ميزان تقاضا براي ليزينگ و در نهايت کارمزد اين شرکتها مي تواند تاثير داشته باشد.

شرکتهاي ليزينگ مستقل و نيز قراردادهاي اجاره شرکتهاي ليزينگ وابسته که از محل منابع مالي آنها تامين شده است، در معرض ريسک نرخ سود است . کاهش نرخ سود دو تاثير متفاوت مي تواند داشته باشد . از طرفي ممکن است مستاجرين فعلي تمايل داشته باشند با تسويه زودتر از موعد قراردادهاي جاري، و عقد قراردادهاي جديد از فرصت کاهش نرخ سود استفاده کنند که اين عمل منجر به کاهش درآمدهاي شرکت ليزينگ خواهد شد . ازطرف ديگر کاهش نرخ سود منجر به تقاضاي جديد براي ليزينگ خواهد شد که تاثير مثبتي بر درآمدها خواهدداشت.

مديريت ريسک نرخ سود در صنعت ليزينگ با توجه به ابزارهاي موجود در اقتصاد ايران به سه طريق ممکن است.

  • دريافت کارمزد غيرقابل استرداد در ابتداي قرارداد : اين روش عموماً کمتر مورد استقبال مشتريان قرار مي گيرد.
  • دريافت کارمزد براي تسويه زودتر از موعد به گونه اي که بخش عمده کاهش درآمد آتي بادريافت کارمزد جبران شود . اين روش نيز در صورتي که مبلغ کارمزد بالا باشد، ريسک شهرت را افزايش مي دهد .
  • پيش بيني تمهيدات لازم در قراردادهاي تامين مالي وام به گونه اي که امکان تسويه زودتر از موعد وام باحداقل کارمزد براي شرکت ليزينگ وجود داشته باشد.

  6 ) ريسک نقدينگي

ريسک نقدينگي به عواقب ناشي از احتمال فقدان نقدينگي کافي براي ايفاي تعهدات در سررسيد هاي معين مربوط است. در بدترين حالت ريسک نقدينگي ممکن است منجر به اعلام ورشکستگي شرکت ليزينگ شود.

مديريت ريسک نقدينگي عمدتاً از طريق تخصيص بهينه دارايي ها و ایجاد تناسب جريان هاي نقدي انجام مي شود . خط مشي تخصيص دارايي ها بايد بر مبناي تنوع بخشي پرتفوي (Duration) ورودي و خروجي اعتباري، و اختصاص بخشي از منابع به دارايي هاي نزديک به نقد مثل اوراق مشارکت يا سپرده هاي سرمايه گذاري نزد بانک ها يا اوراق سهام سريع المعامله بورسي باشد . در اين مورد توصيه مي شود، حداقل به ميزان اقساط معوق پيش بيني شده منابع به اوراق مشارکت يا سپرده گذاري اختصاص يابد . شرکتهايي که به طور گسترده ازتسهيلات استفاده مي کنند، لازم است مدت قراردادهاي اجاره را برمبناي مدت قراردادهاي وام تنظيم کنند به گونه اي که تناسب بين اقساط دريافتي اجاره و اقساط پرداختي وام ها حفظ شود. يکي ديگر از ابزارهاي مديريت (Stand by) ارتباط موثر بامنابع اعتباري و اخذ خطوط اعتباري قابل استفاده ريسک نقدينگي است، که امکان تامين نيازهاي اضطراري به نقد از طريق اين خطوط اعتباري را ميسر مي کند  .مسلماً دسترسي به خطوط اعتباري مطمئن نياز به نگهداري وجوه نقد اضافي را کاهش خواهد داد.

 7 ريسک بازار يا قيمت

اين ريسک به زيان ناشي از تغيير در قيمت ابزارهاي مالي ارتباط دارد . ابزارهاي مالي علاوه بر سهام و اوراق مشارکت شامل اوراق مشتقه نظير اختيار معامله (سهام، ارز، بهره ) مي باشد که در وضعيت فعلي در شرکتهاي ليزينگ کاربردي ندارد.

8 )ريسک نرخ ارز

ريسک نرخ ارز، زيان احتمالي ناشي از نوسان نرخ هاي ارز خارجي مي باشند . در صورتي که شرکتهاي ليزينگي وام ارزي بگيرند، قراردادهاي اجاره ارزي داشته باشند و يا درگير ليزينگ برون مرزی يا صادراتي باشند، با چنين ريسکي مواجه خواهند بود . بهترين روش براي مديريت ريسک نرخ ارز، عقد قراردادهاي اجاره ارزي متناسب باپذيرش تعهدات ارزي مي باشد . طبيعتاً عقد قرارداد اجاره ارزي در بخش هاي اقتصادي که درآمد ارزي دارند مناسب است و ريسک اعتباري را افزايش نخواهد داد.

 9 ) ريسک استراتژيک

اين ريسک به فرآيند تعيين اهداف ، استراتژي ها ، کسب و کارها و انتخاب خط مشي هاي مناسب، ارتباط دارد.

لیزینگ در عرصه جهانی

اهمیت اجرای شیوه لیزینگ در کشورها برای رشد اقتصاد و صنایع تا آنجاست که امروزه نزدیک به سه میلیون شرکت در جهان به فعالیتهای گوناگون لیزینگ مشغول می باشند . بسیاری به اشتباه تصور می کنند این پدیده نو تنها در صنعت خودرو قابل اجرا بوده و کاربرد دارد . در حالی که از آن در زمینه های اقتصادی، پزشکی، عملیاتی ، کمک خرید برای انواع قطعات و لیزینگ برون مرزی استفاده گسترده می شود . بنابراین می توان گفت ، لیزینگ ، کاربردهای وسیعی در اقتصاد جوامع دارد.  

به طور کلی شرکتهای لیزینگ مستقیماً با مشتریان سروکار دارند و سعی بر این دارند تا انتظارات مشتریان را در مورد ویژگیهای کالای مورد درخواست آنها تامین نمایند . لیزینگ به قرنها پیش بر می گردد و نمی توان اذعان داشت که محصول هزاره جدید است اما می توان گفت که امروز به صورت یک صنعت آن هم به شکل جهانی یا بین المللی ، مورد استفاده قرار می گیرد، یعنی اجاره داری در مورد هر نوع دارایی در هر کشور که قابل تصرف و خریداری باشد، قابل اجرا است .

محرک های اصلی توسعه صنعت لیزینگ در جهان

  1. تسهیل معاملات اعتباری (حل مشكل تضمین و وثیقه) : با تفكیك مالكیت از حق استفاده از دارایی، امكان عقد قراردادهای لیزینگ جهت واگذاری منافع دارایی در قبال دریافت وجه (اقساط اجاره) فراهم شد.
  1. کمك به فروش محصولات : شرکت های تولیدی و صنعتی به منظور حفظ یا افزایش سهم بازار فروش خود درصدد جلب مشتریان جدید و تبدیل تقاضای بالقوه به بالفعل هستند. تحقیقات بازار نشان داده ایجاد مشوق های مالی جهت خرید نسبت به اعطای تخفیف در قیمت فروش موثرتر است لذا این شرکت ها به دنبال فراهم کردن تسهیلات مالی برای مشتریان بودند و لیزینگ را مناسب ترین ابزار برای این منظور یافتند.
  1. مالیات: هزینه اجاره به لحاظ مالیاتی، هزینه قابل قبول است و شرکت ها می توانند در قالب قراردادهای لیزینگ، در سال های اولیه بهره برداری، هزینه های بیشتری نسبت به حالت خرید دارایی و استهالک آن در حساب ها منظور کنند و از صرفه جویی مالیاتی برخوردار شوند.
  1. ایجاد اشتغال و رفع فقر و محرومیت

موانع توسعه لیزینگ :

  1. فقدان قانون و مقررات لیزینگ
  2. مشكلات تامین منابع مالی
  3. نرخ های سود مورد انتظار بالا
  4. نرخ مالیات بالا به خصوص در لیزینگ غیرمنقول
  5. بوروکراسی شدید
  6. مشكلات حقوقی و قضایی
  7. ناکافی بودن دانش فنی لیزینگ
  8. عدم شناخت کافی از صنعت لیزینگ در جامعه
  9. ایجاد جو نامناسب

 

عوامل موثر بر تقاضای لیزینگ:

  1. قیمت محصولات لیزینگ
  2. هزینه های جانبی لیزینگ و نوع وثیقه  
  3. دوره اجاره
  4. سرعت ارائه خدمات .

 

لیزینگ در ایران

ليزينگ در ايران، مقارن با اشاعه آن در اقتصاد كشورهاي آسيايي و آمريكايي لاتين، در اواسط دهه 1970 پديدار شد. به اين ترتيب سال 1975 را بايد سال آغاز فعاليت ليزينگ در ايران دانست.

فرانسويان اولين پايه گذاران اين صنعت در ايران بوده اند. با مشاركت موسسه سوسيه جنرال فرانسه، بانك اعتبارات ايران و بعضي سرمايه داران خصوصي، اولين سنگ بناي ليزينگ را با تاسيس شركت ليزينگ ايران پايه گذاري نمودند، دو سال بعد دومين شركت نيز باز با مشاركت فرانسويان و چند بانك داخلي، به نام شركت آريا ليزينگ كه در حال حاضر ليزينگ صنعت و معدن ناميده مي شود راه اندازي شد.

در ایران کاربرد لیزینگ بیشتر در سرمایه و مسایل مالی می باشد، موج جدید توسعه فعالیت های لیزینگ از سال 13۸0 از طریق شرکت های لیزینگ وابسته به خودروسازها شروع شد و به سرعت به سایر بخش ها گسترش یافت. همچنین بانك ها به خصوص بانك های پارسیان و صنعت و معدن از شرکت های لیزینگ به عنوان ابزار تخصیص منابع مالی و اعطای تسهیلات و در واقع کمك به فروش محصولات بانكی استفاده کردند.

محرک های اصلی توسعه آتی صنعت لیزینگ در ایران

  1. کاهش نرخ سود تسهیلات بانكی
  2. مشكلات فروش در صنایع تولید کالاهای بادوام
  3. توسعه صنایع خرد، کوچك و متوسط
  4. ایجاد اشتغال
  5. ورود شرکت های لیزینگ خارجی
  6. کمبود منابع مالی شرکت ها و سازمان های عمومی مثل شهرداری، مترو، راه آهن و هواپیمایی

مهم‌ترين موانع و چالش‌هاي صنعت ليزينگ در ايران

  1. فقدان زيرساخت‌هاي حقوقي و قانوني: مقررات ناظر بر تأسيس، فعاليت و اداره شركت‌هاي ليزينگ هنوز تدوين نشده و همين خلاء قانوني باعث شده تا بانك مركزي از تأسيس شركت‌هاي جديد جلوگيري كند. اين در حالي است كه آيين‌نامه قانون بازار غيرمتشكل پولي نيز گره‌گشا نخواهد بود. در اين ميان، تعريف دقيقي از روابط و حقوق طرفين قرارداد ليزينگ وجود ندارد و هر شركت بنا به صلاحديد خود قراردادي را تنظيم مي‌كند كه اگرچه اينگونه توافقات خصوصي از ديد قانون مدني معتبر است، ولي ممكن است در آنها حقوق مستأجر رعايت نشود و در بلندمدت موجب افزايش نارضايتي مشتريان گردد .
  2. ماليات: در حوزه ليزينگ غيرمنقول، ماليات مانع اصلي مي‌باشد. در ليزينگ غيرمنقـــول تجاري، ايجاد سرقفلي به عنوان يك حق مالي و مشكلات مالياتي آن، بسيار جدي و محدودكننده است. هزينه‌هاي مالي قراردادهاي اجاره سرمايه‌اي جزو هزينه‌هاي قابل قبول مالياتي نمي‌باشند، هرچند در تجديد نظر اخير قانون ماليات‌ها (مورخ 27 بهمن‌ماه 1380)، مشكل هزينه استهلاك دارايي‌هاي اجاره‌اي حل گرديده است .
  3. مقررات بانكي: ليزينگ بين‌المللي مستلزم نقل و انتقال ارز مي‌باشد، اما مقررات بانكي موجود، محدوديت‌هاي جدي براي آن ايجاد كرده است. بانك مركزي و بانك‌هاي تجاري آشنايي چنداني با ليزينگ بين‌المللي، ليزينگ اتكايي و قراردادهاي ساخت، اجاره و واگذاري (BLT) ندارند. اخيراً پروژه‌هايي براي تحصيل ماشين‌آلات كارخانه‌هاي سيمان در قالب‌BLT شروع شده كه به دليل مشكلات سيستم بانكي، پيشرفت آن كند بوده و چشم‌انداز روشني براي آن ديده نمي‌شود.
  4. مشكلات تأمين منابع مالي: شركت‌هاي ليزينگ عمليات اعتباري انجام مي‌دهند و توسعه فعاليت آنها مستلزم تأمين منابع مالي جديد است. اگرچه عقد خريد دين، فروش اقساط دريافتني اجاره، انتشار اوراق سرمايه‌گذاري اجاره‌اي و استفاده از منابع مالي بين‌المللي مي‌تواند راهگشا باشد، ولي مقررات و نحوه عملكرد فعلي، اين فرصت‌ها را از شركت‌هاي ليزينگ گرفته و باعث شده تا شركت‌هاي ليزينگ مستقل رشد چنداني نداشته باشند. راهكار اصلي رفع مشكلات يادشده، ايجاد تشكل منسجمي از شركت‌هاي ليزينگ براي ارتباط گسترده با مقامات تصميم‌گير و تصميم‌ساز، مشاركت فعال در فرآيند تدوين قوانين و مقررات مرتبط و نيز تدوين استراتژي براي توسعه صنعت ليزينگ و در نهايت، فرهنگ‌سازي عمومي مي‌باشد.‌
  5. عدم آشنايي كافي توليدكنندگان و مصرف‌كنندگان با صنعت ليزينگ: فرهنگ‌سازي و آشنايي صنايع مختلف و مردم با دامنه كاربرد و مزاياي ليزينگ به ‌عنوان روشي مؤثر در تأمين منابع مالي و ابزاري در جهت رفاه اجتماعي كه منطبق با قوانين بانكداري بدون ربا بوده و ريشه‌هاي فقهي و اسلامي دارد، مي‌تواند در انتخاب اين گزينه توسط توليدكنندگان و مصرف‌كنندگان مؤثر باشد.
  6. يكنواختي روش‌هاي خدمات ليزينگ در كشور: طراحي ليزينگ‌هاي منعطف براي پاسخگويي به گروه‌هاي مختلف استفاده‌كننده از خدمات ليزينگ مي‌تواند در ايجاد جاذبه براي استفاده از اين صنعت مؤثر باشد. تنوع در درصدهاي متغير پيش‌پرداخت، دوره بازپرداخت اقساط، چگونگي پرداخت اقساط (دفترچه اقساط، پرداخت الكترونيكي و …)، نحوه تقسيط (ثابت، پلكاني و …)، نو و دست دوم بودن كالا و غيره مي‌توانند در طراحي ليزينگ منعطف لحاظ گردند.
  7. گران بودن خدمات ليزينگ: اگرچه نرخ خدمات ليزينگ در اغلب كشور‌ها از نرخ‌هاي متعارف بازار پايين‌تر است، ولي در صورت كاهش نرخ سود (بهره) تسهيلات بانكي، امكان جذب منابع توسط شركت‌هاي ليزينگ افزايش خواهد يافت. به موازات، با كاهش يا معافيت مالياتي، امكان كاهش نرخ خدمات ليزينگ‌ها وجود دارد.

شركت هاي ليزينگ فعلي در بخش هاي زيرفعال هستند:

  • بخش حمل و نقل: خودروهاي كار (انواع كاميون، اتوبوس و ميني بوس)، كشتي
  • بخش پزشكي: انواع تجهيزات پزشكي، دندان پزشكي، آزمايشگاهي و بيمارستاني
  • بخش پيمانكاري: ماشين آلات و تجهيزات پيمانكاري
  • بخش توليد: ماشين آلات و كارخانجات توليدي
  • بخش معدن: ماشين آلات و تجهيزات معدني

در بازار ليزينگ تجاري، بخش حمل و نقل بيشترين سهم را دارد .

نگاهی به زمینه های فعالیت تعدادی از شرکت های لیزینگ فعال بورسی 

شرکتهای لیزینگ پذیرفته شده در بورس  و فرابورس :

درآمد عملیاتی، سرمایه و سود و زیان انباشته لیزینگ های بورسی :

سه شرکت  لیزینگ رایان سایپا ، لیزینگ پارسیان و لیزینگ‌ صنعت‌ ومعدن‌ جمعا با داشتن 13,040 میلیارد ریال سرمایه ، بزرگترین شرکتهای لیزینگ موجود دربازار سرمایه هستند و حدود ۷0 درصد از کل سرمایه شرکتهای لیزینگ پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار را دارا میباشند .

شرکت لیزینگ رایان سایپا  و بهمن لیزینگ با فروشی بیش از 6 هزار میلیاردریال 65 % از سهم بازار شرکتهای لیزینگ را در اختیار دارد. شرکتهای لیزینگ کارآفرین، لیزینگ ایرانیان، لیزینگ صنعت و معدن و لیزینگ پارسیان علیرغم داشتن سرمایه بیشتر نسبت به شرکت بهمن لیزینگ سهم بازار کمتری نسبت به این شرکت دارا میباشند که علت این امر را میتوان به عواملی از جمله کاهش تقاضای بازار، کاهش تولید خودروهای داخلی، شرایط نامساعد اقتصادی مشتریان و کاهش نقدینگی نسبت داد.

نگاهی به نسبت های مالی بااهمیت شرکت های لیزینگ بورسی

1- نسبت قیمت به ارزش دفتری (P/B)

حاصل تقسیم ارزش بازار یک سهم(Price) به ارزش دفتری آن(Book value) میباشد و در بازارهای تورمی یك شاخص مناسب جهت ارزش گذاری شرکتها به حساب می آید. از آنجاییكه در اقتصادهای تورمی شتاب رشد قیمت سهام از خالص ارزش داراییها به بهای تمام شده بیشتر است؛ از همین رو معمولا سهام دارای P/B حدود یك واحد ، از منظر تحلیلی ارزنده و جذاب توصیف می شود.

2- نسبت قیمت به سود هر سهم P/E 

این نسبت نشان دهنده ی دوره بازگشت سرمایه (بر حسب سال) در ارتباط با خرید سهام شرکت است. البته ممکن است کل سود پس از کسر مالیات شرکتها بین سهامداران توزیع نشود اما مسلماً سود تقسیم نشده در قالب ذخایر سود توزیع نشده به افزایش قیمت سهام منجر شده و عایدی سرمایه سهامدار افزایش پیدا میکند. نسبت P/E یکی از مهمترین نسبت هایی است که توسط تحلیلگران به روشهای گوناگونی از جمله گذشته نگر و آینده نگر مورد بررسی قرار میگیرد.

باتوجه به مطالعات صورت گرفته، کمترین نسبت قیمت به سود هر سهم در این صنعت متعلق به شرکت بهمن لیزینگ با عدد حدودی 5 و بیشترین آن به ليزينگ‌خودرو غدير با عدد 26 است.

3- نرخ رشد درآمد یک ساله

باتوجه به نتایج مطالعات  نرخ رشد درآمد یکساله شرکت های لیزینگ در نمودار زیر تهیه گردیده است. که در این بین لیزینگ رازی با تفاوتی چشم گیر بالاترینم نرخ رشد و لیزینگ ایرانیان کمترین نرخ رشد را تجربه کرده اند.

چشم انداز صنعت لیزینگ

با توجه به مواردی مانند;  افزایش نرخ تورم، کاهش قدرت خرید مصرف کنندگان، افزایش قیمت تولیدات خودروسازان داخلی و همچنین خودروهای خارجی افزایش شدید تقاضای لیزینگ پیش بینی میشود. اما سرمایه شرکتهای لیزینگ داخلی در مقایسه با شرکت های لیزینگ خارجی بیانگر اندک بودن منابع مالی این شرکت ها می باشد. به علاوه دسترسی لیزینگ ها به اعتبار بانكی مشكل شده است و رکود بازار سرمایه نیز جمع آوری نقدینگی از طریق افزایش سرمایه را مشكل کرده است. از طرف دیگر، انتشار اوراق مشارکت با نرخ سود بالاهزینه های تأمین مالی این شرکت ها را افزایش داده است. این درحالی است که با وجود مشكلات فوق، صنعت لیزینگ در ایران رو به رشد است و قراردادهای فروش و اجاره مجدد برای تأمین سرمایه در گردش درحال افزایش است. علاوه بر این تقاضای بخش های پزشكی و خدماتی پایدار می باشد.

در حال حاضر، شرکت های فعال در صنعت لیزینگ در زمینه محدودی به فعالیت می پردازند. بیشترین حجم فعالیت شرکتهای لیزینگ در ایران به حوزه خودرو سواری و سنگین، مربوط میشود و عملاً میتوان گفت تمام شرکتهای لیزینگ چه بانكی و چه غیربانكی در بخش خودرو فعالیت میکنند. پس از خودرو، بخش تجهیزات و ماشین آلات در حوزه های صنعتی، تولیدی، راهسازی، معدن، پزشكی، کشاورزی و انرژی سهم عمدهای از بازار شرکتهای لیزینگ را تشكیل میدهد. که عمدتاً مرتبط با صنعت خودروسازی است و تنوعی در فعالیت های شرکت های لیزینگ وجود ندارد.

 برای اینكه صنعت لیزینگ همپای تحولات اقتصادی و اجتماعی جامعه از یك سو و همچنین هماهنگ و نزدیك به مؤسسات لیزینگ بین المللی ادامه فعالیت دهد، ضروری است عواملی همچون موارد زیر را در نظر گیرند :

  • جذب منابع مالی کافی برای مشارکت و اعتباردهی،
  • ایجاد تنوع بخشی پرتفوی،
  • توجه به نقدشوندگی و انعطاف پذیری پرتفوی،
  • تطابق مدت قراردادهای اجاره و سررسید بدهی ها،
  • حضور فعال در قسمتهای مختلف تولید به منظور تنوع بخشی در فعالیتهای لیزینگ و عبور از فعالیت های تك بعدی (خودرو)
  • شناورسازی نرخ سود در ارائه تسهیلات به متقاضیان

بازار لیزینگ ایران دوران معرفی و رشد را طی می کند و فرصت های زیادی برای توسعه آن وجود دارد. اگر چه صنعت لیزینگ در بعضی زمینه ها مثل لیزینگ خودرو به سرعت به نقطه اشباع نزدیک می شود ولی در زمینه های دیگری همچون لیزینگ اقلام بزرگ و لیزینگ دولتی تاکنون وارد نشده است. لیزینگ مصرف کنندگان در حال حاضر بزرگ ترین بخش بازار لیزینگ است ولی علائم نشان می دهند گرایش به سمت لیزینگ تجاری در حال افزایش است. در بازار لیزینگ تجاری در بخش های حمل ونقل ، پیمانکاری، پزشکی و تولید پتانسیل مناسبی برای رشد و توسعه وجود دارد. در این بخش ها از طریق قراردادهای عاملیت با تولید کنندگان و بانک ها و نیز اخذ اعتبارات از فروشندگان خارجی امکان انجام عملیات لیزینگ وجود دارد. برای ورود به بازار لیزینگ اقلام بزرگ، ایجاد مشارکت با لیزینگ ها و بانک های خارجی به لحاظ تامین مالی و فناوری لیزینگ ضرورت دارد. به هر حال برای توسعه صنعت لیزینگ نیاز به بسترسازی و فرهنگ سازی و رفع موانع است که انجام آن مستلزم وجود تشکل های صنفی قوی شرکت های لیزینگ و حضور فعال در فرآیندهای اجتماعی و سیاسی تصمیم گیری و تصمیم سازی است.

پیام بگذارید